En güzellerin gerçek ve romantik aşk hikayeleri

gerçek aşk hikayeleri

Aşkın adaletsiz ve saçma olduğu hikayelerden birinde, genç bir adam bir kıza bağlanır ve onda kalbinin gülünü ve hayallerini görür, her şeyi duvardan atar ve sanki kalbini diğer tarafa çevirir. hiçbir şey olmamıştı! Safiye ve bu hikayenin kahramanı Abdel Aziz'in başına gelen de buydu, o yüzden onun evrelerini takip edelim

Temmuz ayı başlarında üniversite sınavlarını bitiren Safia, sıcakların artmasıyla birlikte yazlık tatil köyüne gitmeye karar verdi ve bu yıl bir nevi değişiklik olsun diye Ain Sukhna'nın yerine Şarm El-Şeyh'e gittiler.

Safiya, arabanın penceresinden, geçen yaz Maadi'deki lüks binanın lobisinde karşılaştığında, kalbi kendisine dönen ve kalbi ona meyleden yakışıklı komşuları Abdul Aziz'i düşündü. yol.

Günler onun bakışları arasında böyle yuvarlandı ve ondan utandı ve bir gün ona fısıldayarak yaklaştı: Seni seviyorum isimsiz, adını söyle bana ve sana kavuşmayı özleyen kalbimi iyileştir, aşkım.

İnce yüzünü süsleyen sıcacık bir gülümseme ve allık ile Safiya: Benim adım Safiya.

Abdul-Aziz: Bana gelince, Abdul-Aziz senin komşun, kalbimin seçilmiş Safiye'sidir.

Gece oldu ve Abdülaziz Safiya'yı görmek istedi, bu yüzden nostalji onu sokaklarının yollarına götürdü, nemli bir gecede havayı solumak için aşağı indi ve hafif bir rüzgar esti, kendi kendine: Onu seviyorum ve sevmiyorum dedi. Onu çok görme, beni sevdiğini ve özlemini çektiğin nabzımı hissettiğini mi sanıyorsun?

Yolda tökezlerken onun gözlerinin önündeki görüntüsü, siyah saçlı ve onunla karışan kahverengi tutamlarla Safiya ve onun ince kahverengi yüzü, sanki taçlandırılmış bir Firavun kraliçesiymiş gibi, yüksekte kralının tahtında oturuyordu. onun gücünden.

Üzerine hafif bir yağmur yağdı ve siper almak için kaldırıma doğru koştu ve şöyle dedi: Safiye seni hatırlayınca kalbim sana hasret yağmuru yağdı aşkım.

Kalbim seni seviyor ama (2)

Abdülaziz, şarkı söylerken zarif vücudunun esnekliğine yakışır bir sallanmayla kaldırımda koştu: Ve oradaki kız arkadaşım ayla yarışıyor, yüzünü bir perdeyle kapatsa da.

Safiye balkondan yağmur aradı, sonra düşüncelerini yazdı ve sözlerini şu sözlerle sonlandırdı: Kalbim bu şövalyeyi terk edecek mi? Başka bir tutsağın kalbine sahip olmak için mi?

Abdel Aziz ondan uzaklaşana ve ona: Günaydın aşkım deyinceye kadar, uzaktan uzağa, gözlerle, bakışlarla ve fısıltılarla dolu bir aşk ve aşk ayı.

Evinin balkonunda, elinde bir buket yaseminle, onu içinize çekerek ve onu özleyerek, onu ve kalbinin onun yüz hatlarıyla flört ettiğini görmeyi umarak saatlerce onu bekliyordu, ama zaman durmadan geçiyor ve bu âşık ancak bir perdenin arkasından çıkar, sanki aşkına tek bir sözle meydan okurcasına: Artık beni görmeyeceksin, zamanı geldi Hoşçakal vakti!

Safiye, Salamat'ı avucunun içi ve yanağından gözyaşlarıyla gönderdi ve onun pencereyi kapattığını görünce yüreği günlerin kasetine dağıldı.

Pencereyi kapattıktan sonra gerginliğinden kurtulan Abdülaziz, sade bir mutluluk edasıyla kendi kendine: Safiye'nin gönülde yeri yoktur, onu bundan daha fazla aşka bulaştırmamalıyım.

Havada onun öpücüğüne bir bakış attı ve yüzü karardı, acele ettiği ve elini kalbine koyduğu bu aşka pişman oldu: Nadine benim aşkım ve sen Safia'sın, günlüğümde sadece geçici bir hatıra. .

Her zamanki gibi lobide onunla buluşmaya çalıştı ama adam ondan kaçıyor, sanki onu tanımıyormuş gibi yüzünü diğer tarafa çeviriyordu ve bir gün kalbi onu sevmedi ve son kez dedi. onu: Safiya.. Kalbim artık seni sevmiyor inan bana, seni aldatmayacağım ve aşkın kalbimde olduğunu söylemeyeceğim, Ama sen ve geçmiş geçti

Safiye dedi ki: Aşık bile mi Abdül Aziz?!

Abdülaziz uzaktayken şöyle der: Canım her şeyde hayat devam ediyor, duygular değişiyor.

Bayram sabahı, Nadine'in arkasından yürüyüp telefonla güldüğünü gördü: Seni seviyorum Nadine.. Seni yerden gök kadar seviyorum.

Bu hatıralar onu o kadar güldürdü ve ağlattı ki birkaç gün önce taktığı peçenin üzerinden gözyaşları süzülerek taştı Safiye, göz yaşlarını parfümlü bir mendille sildi, sonra içini çekti ve gizlice "Aman aşkım kim Benim sevgime rağmen onu terk ettim, kalbim seni seviyor ama senin kalbin başkasını seviyor, öyleyse ben sana, sen başkasına nasıl olacağım.

Melodik bir sesle şarkı söyledi:

Geçmiş bir aşk için ağlayan gözyaşları

Kesilen kalbimi aldatan zulüm

Beni aldatıyor ve ben aşığım

O başkalarıyla sevecen ve sen ona yakınsın

Ey kalp, onun heveslerine meyletme

Onu unutulmuş halde bırak

Özlemi unutan bir hatıra olmak

Sen beni ayrılık acısı ile bıraktıktan sonra

Abdülaziz, Maadi'de birdenbire gülmeyi kesen karısı Nadine ile güldü ve ona sordu: Bu aşk ne garip sevgili kocam, beni sana yaklaştırdı ve sen benden en uzak insanlardın, şimdi sen kalbime ve ruhuma en yakın olan.

Burada Abdülaziz, Safiye'ye olan aşkını ya da ne düşündüğünü söyleyince yüreği sıkıştı ve tüm gücüyle içini çekti: Hayat böyledir Nadine, aşkı her gün görürüz ve yaşarız ve birden öyle olmadığını keşfederiz. gerçek aşk, aksine aşkımızı bulana veya bizi bulana kadar aklımız ve kalbimizle aramamız gerekir!

رسمت آمال أخت صفية صورة قلب على رمال الشاطئ بخفة ومهارة ، ثم وضعت حرفها وحرف زوجها في منتصف القلب تماما ، ونظرت لبعيد فوجدت صفية في المنزل بشعرها شاردة وواجمة ، مما أربك آمال التي تمردت على صمتها قائلة : مسكينة صفية أنت وقلبك الذي تحطم بسبب مختل يدعى Aşk .

Safiye peçeyi takıp denize doğru koştu, umutları savurarak ve onu hiç umursamadan ve şu an aklından geçen tek şey şudur: Denizde yüzseydim, sevgilimin hatırası ölür müydü?

Orada, deniz kıyısında durmuş Safiye, derin yarasına rağmen savaşını veren mağlupların lağım çukuruyla denizle konuşuyor: Gece dalgalarına ve atımlarının dinginliğine meyilliyim ey deniz, ya sen? Aşkıma ihanet eden ve gönlümü ucuza satan sevdiğimi gördüm, görsem ona kalbimin ondan sonra öldüğünü, aşkına lanet ettiğini ve sırrının demire ve ateşe gömüldüğünü söyle, hatıraları darmadağın oldu. kalbimin demirlemesi.